muzun lüks olduğu yıllar

muz yemenin keyif verdıği yıllardır çünkü çok az bulurduk(fakirlik) ve sanki her şey bir yana dünyanın en iyi nimetiydi o sarı pigmentli meyve. çok ilginç yıllardı... bir de atarinin yanında yersen keyfi iyice nirvana olurdu.

alındığında ev halkına taneyle dağıtılırdı. önce çocuklar sonra yaşlılar kalırsa anne-baba..öyle değerliydi anasını sattığım.

ne güzel yıllardı o yıllar, dediğim yillardır. muzu, kiviyi aybaşinda görürdük lakin çocuktuk, ufak şeylerle mutlu olurduk, kıymet bilirdik azizim. zaman akıp geçiyor şimdilerde muzu kiloyla alabiliyoruz hem de istediğimiz zaman ama o poşetler bizlere sadece bir yiyecek getiriyor.

mutluluk ise muz kabuğuna basmıştır çoktan...

muzun bugünkü gibi "eşek muzu" dediğimiz boyutta olmadığı, kokusunun, tadının bambaşka olduğu, yurt dışından değil halis anamur'dan geldiği, satıcının tartarken hevenkten de büyükçe bir kısmı işe kattığı (yenmiyor o kısım düpevenk, ne tartıp kakalıyorsun adama?), bu yüzden tartışmaların olduğu, tartım işlemi biter bitmez hemen kağıda sarılıp uzatıldığı, anne-babaların genellikle;

-ben sevmiyorum (olsa sevmezmiydi sanki, tek sorun çocuklar yesin, heveslerini alsın. o zamanlar anlayamıyordum nasıl olup da sevmediklerini) çocuğum sen kardeşinle paylaş.

dediği çocukluğumun gamsız yıllarıydı.

bizim zamanlarımızdı. babamızın iş yerini ev telefonundan arar muz al diye yalvarırdık tüm gün.

geçmiş yıllar değildir.
inanın ki, bazı evler için muz hala lükstür, çok nadir alınırlar.

o zamanlar anamur'un büyük bir kısmı dutluktu.

beslenme çantasına muz konulması sınıf öğretmenimiz tarafından yasaklanan yıllardır.

büyüyünce tüm maaşı muza yatircam düşüncesinin olduğu yıllardı.

muzu ne için kullandığın önemli

üzerimizden soba borularının geçtiği, çayın sobanın üzerindeki güğümde bulunan sudan demlendiği yıllardı.bir de çok insan öldürülüyordu bu yıllarda.üniversiteye giden abilerimizden ablalarımızdan bir daha asla geri dönemeyenler olmuştu.

enflasyonla devaülasyonun zirve yaptığı, bankaların hortum hortum hortumlandığı, yüz lira ile eve giren bir işçinin sabahleyin kırk lira ile uyandığı yıllardır.

hala lüks. 5 lira kilosu. %145 gümrük vergisi var. mersinli 200 tane muz üreticisini korumak için çoluk çoğu muz yiyemez durumdadır memlekette.

(bkz: 2022)

2021 yılı sonbaharından itibaren raflarda seyirlik olarak boy gösterdiğinden...