ölüm

soğuk, karanlık ve kaçınılmaz sıfatlarını çağrıştıran kelime.

hayata anlam veren olay

o günün geleceğini bilerek yaşayan tek canlı olarak çektiğimiz acının sonu olan büyük mutluluk anı...

(bkz: her canlı bir gün ölümü tadacaktır)

herkesin beklediği istenmeyen misafir

ruhun bedenden ayrılıp mandos'un salonlarına gitmesi(bkz: silmarillion)

ölüm varken ben yokum
ben varken ölüm yok
o halde üzülecek ne var

söyleyenin adını unuttum
ruhu şad olsun dielim bari!!

bebeyaz bir ışığın yavaşça sizi kavraması, alıp bütün düşüncelerden uzaklaştırması veya kapkaranlık bir yerde korkular pişmanlıklar içinde avazımız çıkana kadar bağaracağımız ve gölgeleri kaldıracak tek şey

bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden
bir çok seneler geçti dönen yok seferinden
(bkz: sessiz gemi)*

kurtuluş anı,hayatta(!) yaşanabilecek en huzurlu tatlardan biri,ama sadece tek hakkımız var.aslında büyük bir olay gibi görmemek lazım,çok doğal ve her an yanımızda.her an ziyaretini dört gözle beklediğim şey(tabi bir "herşey" varken değil*.ne demeyin). ama önemli olan sümüklü çocuklar gibi onun kollarına kolayca ve korkakça sığınmak değil,her acıyı ve mutluluğu yaşadıktan sonra mecbur olmadığın halde gitmektir. daha da açıkçası; en üstün durumdayken,muhtaç olmadan bu dünyaya koca bir rest çekip.....tabi o vakti kestirebilen varsa söylesin.

her gün ölüp bidaha doğmak mı?bir kez ölmeyi mi tercih ediyoruz?yeni bir başlangıca nasıl bakıyoruz?

son durak

doğduğumuz günden itibaren hergün bir adım daha yaklaştığımız, ne zaman nerede olucağını bilmediğimiz.

mevlana ölüme şeb-i arus yani düğün gecesi gözüyle bakmış

küçük kıyamet derler