ömer lütfi akad

1948 de "damga" filminin eksik kalan sahnelerini çekerek yönetmenliğe başladı. 49 da ilk filmi ve aynı zamanda sinemacılar kuşağının da ilk örnek filmi olarak değerlendirilen "vurun kahpeye" filminin senaryosunu yazdı ve yönetti.

1952- 1966 yılları arasında "kanun namına", "beyaz mendil", "yalnızlar rıhtımı", yangın var", "üç tekerlekli bisiklet" gibi farklı temalarda filmler yaptı. 1964 de çektiği "tanrının bağışı orman" adlı belgeselle kendi sinema diline kavuştu. 1966-1967'de "hudutların kanunu", "kızılırmak karakoyun" ve "ana" filmlerini çekti. 1968 deki "vesikalı yarim" filmi önemlidir. 1973-1974 yıllarında sinemacı kariyerindeki en önemli üçleme olan "gelin", "düğün", "diyet" filmlerini yaptı.

daha sonra trt adına ömer seyfettin in "ferman", "pembe incili kaftan", "diyet" ve "topuz" adlı öykülerini filmleştirdi. yine trt adına, faruk erem in "bir ceza avukatının anıları" adlı eserinden kısa tv filmleri çekti. televizyondaki son çalışması "dört mevsim istanbul" adlı dramatik belgesel oldu.

1975 ten itibaren idgsa sinema tv enstitüsü nde öğretim görevlisi olarak çalıştı. anılarını yayınladığı 2004 tarihli "ışıkla karanlık arasında" adlı kitabı, sinema tarihinden kesitler içerir.

"türkiye'de herkes iki konuda uzmandır: bir kendi mesleği, bir de sinema" demiş 1916 doğumlu yönetmen.

1916 yılında doğan akad,1949-1974 yılları arasında 48 film yönetmiştir.

sinema'dan daha çok tiyatroya ilgi duyduğu dönemde, hürrem erman'ın film yapım şirketinin muhasebesinde çalışırken sezer sezin'in aracılığı ve zorlamasıyla kamera arkasına geçen ünlü yönetmen. kendisinin resim sanatına karşı özel bir sevgisi bulunmaktadır.

türk sinemasının yüz akı, atatürk'ten hemen sonra gelmesi gereken türk büyüğü.

türk sinemasında sinemanın temel öğelerini ilk kez kullanan, ilk kez platodan kurtulup dış mekanlarda çekim yapmış, sinemayı tiyatral öğelerden kurtarmış usta yönetmen.

hayatında ilk kez 1958 yılında çektiği meyhanecinin kızı ( mapushane çeşmesi ) adlı film çekimlerinde aşırı soğuktan dolayı iç don giyme zorunda kaldığını belirten yönetmen. ve benimde uzun bir süre ismini lütfü diye telaffuz ettiğim aslen lütfi olan büyük sinema ustası.

* vurun kahpeye 1949
* lüküs hayat 1950
* tahir ile zühre 1951
* arzu ile kamber 1951
* kanun namına 1952
* ingiliz kemal 1952
* altı ölü var 1953
* katil 1953
* çalsın sazlar oynasın kızlar 1953
* bulgar sadık 1954
* vahşi bir kız sevdim 1954
* kardeş kurşunu 1954
* görünmeyen adam istanbul'da 1954
* meçhul kadın 1955
* kalbimin şarkısı 1955
* ak altın 1956
* kara talih 1957
* meyhanecinin kızı 1957
* zümrüt 1958
* ana kucağı 1958
* yalnızlar rıhtımı 1959
* cilalı ibo'nun çilesi 1959
* yangın var 1959
* dişi kurt 1960
* sessiz harp 1961
* üç tekerlekli bisiklet 1962
* tanrı'nın bağışı orman 1964
* sırat köprüsü 1966
* hudutların kanunu 1966
* kızılırmak karakoyun 1967
* ana 1967
* kurbanlık katil 1967
* vesikalı yarim 1968
* kader böyle istedi 1968
* seninle ölmek istiyorum 1969 [renkli]
* bir teselli ver 1971
* mahşere kadar 1971
* vahşi çiçek 1971
* yaralı kurt 1972
* gökçe çiçek 1973
* gelin 1973
* düğün 1974
* diyet 1975
* esir hayat 1974

gibi filmleri sinemamıza kazandıran büyük üstad gün itibarı ile aramızdan ayrılmıştır. mekanı cennet olsun..

vefat eden türk sinemasının çınarıdır. nitekim ölümü şahsımı da ciddi anlamda üzmüştür. ışıklar içerisinde uyusun.

sinemamızın ustalarından biriydi. türk sineması'na yaptığı katkılar tartışılmaz. ruhu şad olsun.

çekip giderken ardında bunca ışık bırakabildiysen aslında hiç bir yere gitmiyorsun demektir. türk sinema tarihinin aydınlık adamı, görüşmek üzre

rejisör koltuğu boş kaldı.

http://raki.buyukkeyif.com/album/Rejisor-koltugu-bos-kaldi/492/1

1916 doğumlu, özellikle ''vurun kahpeye'' ve ''lüküs hayatla'' sinemamıza farklı ara geçiş yaşatan yönetmenimizdi.
bugün kaybettik.

hocaların hocası, büyük üstad. yaşamını yitirdiği için çok üzüldüm, huzurla uyusun. kendisinin ardından yazan murat menteş'in satırlarını alıntılamak istiyorum:

"lütfi ömer akad'a, sinemamızın efsanevi dehasına tüm kalbimle ahret sevinci, cennet saadeti diliyorum."

(bkz: yalnızlar rıhtımı)