onur mete

kendisi 90'larda çıkardığı albümle, çocukluğumu alaşağı etmiştir. 10'lu yaşlarımda şan ve enstrümana karşı olan ilgimi, eğilimimi keşfetmiş; uzun bir dönem üzerime titremiştir. öyle sanıyorum daldan dala atlamamdan sebep "bundan bi bok olmaz" diyerek ortalıktan kayboldu. belki de ailevi dostluğumuz çözüldü. bilemiyorum. diyeceğim o ki, bu yüzden ergenliğime kadar kahraman belledim kendisini. velhasıl yeni şarkılar yapmış. az evvel dinledim. ağzına sağlık. hala fazla müzisyen, hala büyük müzisyen gözümde. bir kerim tekin, bir de onur mete.

ayrılıkname şarkısı şahane olmuştur.

sebepsiz fırtına dışında yeşim salkım'ın "yan" adlı şarkısında (ki o da onur mete'ye aittir. yeşim salkım'ı sevmediğim halde bunu nasıl sevdim diye kendime sorarken keşfetmiştim bu gerçeği) ve sezen aksu'nun "seni kimler aldı" şarkısında da kusursuz sesini duyup kendinizi yerden yere vurabilirsiniz. bizzat kendi söylediklerinden bahsetmiyorum bile. ülkedeki en iyi müzisyenlerden. tanıdığımız için şanslı olduğumuz adamlardan.

penayla akustik gitar çalarak nasıl öyle flamenco gitar çaldığını gerçekten merak ettiğim başarılı müzisyen.
hem enstrüman hem de ses olarak başarılı bir kontrole sahiptir kendisi.