paradigm shift

liquid tension experiment 1 de 1. şarkı.çok gaz girer, oyun havasıyla biter.süperdir.

deneyselliğin tavanına vurulan parçadır. sadece girişteki davul atağıyla ve riffiyle sizi uçurmaya yeten bir çalışmadır.

(bkz: paradigma kayması)

(bkz: kaymış paradigma)

girişiyle insanı sersemleştirip bir süre sonra sarhoş eden güzide lte eseri.

john petruccinin yarattığı muhteşem eserlerden biri. bazı yerleri orjinalinden değişik olsada şöyle bir kaydı bulunmakta :

şöyle diyeyim anlayın; şarkının intro'sunda metronom 210'dur. karadenizli nineler gibi küfredesi geliyor bazen insanın.

egemen olan modelin alternatifi ortaya atıldığında veya egemen olan modelin aslında hiçte doğru olmadığı gösterildiğinde ortaya çıkan durumdur. örneğin biyoloji darwinizmin üzerine kurgulanmıştır. ancak yeni bulgular darwinizmi yok etmeye başladığı için biyolojinin paradigması kaymaya başlamıştır. buna bir nevi düşünce değişimi diyebiliriz. yada geleneksel ticaret modeline alternatif olarak çıkan yeni ticaret modelleri gelenekse ticaretin paradigmaları olan çok çevre-çok para vs. gibi kavramları ortadan kaldırdığı için paradigma kayması oluşur.

dipnot:ateistler topa tutacak. adnan oktarla bir bağlantım yok. bu arada ben mehdi değilim, mehdi de ben mehdi değilim diyecek.

korn'un yeni albümü.

brian head welch'in gruba geri dönüşünün ardından özellikle eski korn fanları için büyük umutlarla beklenen albüm idi.

dün itibariyle çıktı.

şu an dinlemekteyim; ilk yorumum genel anlamda olumsuz. her ne kadar dubstep olmayacak deseler de elektroniğe yakın efektlerle bilgisayar ürünü şarkılar dinliyorum şu anda.

evet korn hayvan gibi efekt kullanır ama bunlar pedallar prosesörler aracılığıyla gitarla olurdu. şimdi bildiğin arkada klavyeci var gibi hissediyorum.

enstrümantele gelecek olursak; 4 akor bas, kesik riff'leri bas gitsin olmuş. yeni çıkan metal grubu sanki... vokaller dümdüz, arada bir brutali serpiştirmiş jonathan o kadar. net bir riff yok arkadaş. nerede here to stay riff'leri, nerede ball tongue geçişleri. şu an farkettim de fieldy'nin kemik basını da kaldırmışlar. korn'u korn yapan en temel şeylerden biriydi o slap sesi, zerre duymuyorum şu an. jonathan'ın solo albümü gibi olmuş resmen.

heh punishment time iyi girdi biraz. proud'a benziyor gitar partisyonları. nakarat hariç.

besteler birbiriyle aynı resmen. hiçbiri de o korn öfkesini yansıtamıyor ne yazık ki.

son şarkıyı da dinliyim bir make me bad açıcam rahatlıycam, öyle gözüküyor. bir şarkıyı bitirmeden sıradakine geçiyorum yine.

höh arkadaş victimized'ın başındaki efekte bak... amk ben telefonda synth programından buluyorum o efekti, yuh size amk, bırakın artık harbiden.

emeğinize yazık gencolar, en büyük fanlarınızdan biri olarak bunu içim hiç acımadan söylüyorum.

şu an son şarkıyı da dinliyorum ve issues'a dönüyorum.

yemin ediyorum dupstep albümleri daha iyiydi, daha iyi besteler vardı.

canımı sıktı ibineler...

tek olumlu yan var; eski gitar tonlarına geri dönmüşler. en azından son zamanlardaki skindirik tonu bırakmışlar. oradan bir artı veriyorum ama sadece bir artı.

neyse.

korn'un son albümü işte.

dünya dışılarla olan etkileşimin açıklanmamasının nedeni!!

sana ütopya geliyor olabilir bebişim ama gerçekler acıtır!

konuya ezbere karşı geliyorsan, sadece bir kaç yüz önce "dünya düz" diyenlere benziyorsun buradan! ben de sana gülüyorum bıyık üstü..

niye paradigma değişir peki? çünkü buraya gelebiliyorlarsa ve şu an bunun altındaki teknoloji bilinirse (ki bir kısmı biliniyor) gerçek kabul ettiğin tüm teknolojiler çöp!

anladın mı?