samsun

hayatımın 19 yılını geçirdikten sonra (belki de zorunluluktan)terkettiğim sevimli şehir. (bkz: kürkçü dükkanı)

türkiye'nin en iyi dönerini yerken en güzel kızlarını seyredebileceğiniz,bunun dışında başka bir atraksiyonu olmayan,genelde nüfusunu kıroların oluşturduğu 3 günlük sıkıcı şehir.

tikileşmekte gösterdiği azami hızı kavrayamadığım, 56lara doğru yürüyüp hele bi de la sera ya girdikten sonra burası samsun mu demekten kendimi alıyokayamıdığım;çalıkuşu'nda dürüm, samdo'sunda dondurma yiyilesi, yazın serin gecelerinde atakum sahillerinde efkar dağıtılası güzel memleket...

orhan gencebay, levent kırca, ferhan şensoy gibi ustaları yetiştiren şehir.

eskiye oranla gelişmiş şehir.üniversitenin etkisi tartışılmaz.çiftlik caddesinde dönercilerden başka mekanlarda açılmış.canlı müzik yapan kafeler.her gittiğinde insan eskilerden birilerini görmek ister.ama yoktur artık eski dostlar, üzülürsün.

wining eleven'ın goalstorm diye anıldığı kent...

pide ve döner yemek için gidilebilecek kent.

winning eleven'a goal storm dendiğini duyduktan sonra pide ve döner de yediyseniz zaten çiftlik'i de baştan sonra gezmişsinizdir. dolayısıyla samsun'da görülecek her yeri görmüşsünüzdür...

içinde çiftlik caddesi ve istiklal caddesi diye iki ayrı cadde bulunan şehir.

(bkz: taflan)

benim doğduğum yer. ah o çarşamba var ya o burunda durup denize karşı ayaklarımı uzatıp ilhan irem dinlemek ve eski aşklarımı hatırlamak istiyorum.

bir ara ahlak zabıtalarıyla gündeme düşen şehrimiz.

sadece deniz kıyısında olması bile yaşanılacak şehir olduğunu gösterir.

bu şehirde mesafeler inanılmaz uzun gelir insana.istanbul için hiçbir şey ifade etmeyen mesafeler burada uzar,öldürücü olur.bir de samsun anadolu lisesinde 7 sene okuyup çiftlikle arasındaki yokuşta kişinin bir tarafından ter aktıysa samsunu iliğinize kadar yaşadınız demektir

giriyi yazarken aç olmama rağmen samsun denince aklıma her zaman süper samsun pidesi gelir. pazar günleri samsunda pide günüdür.. samsun sokaklarını pazar günleri pide kokusu sarar...