
#401344 ·
· 19
the gathering'in 2000 çıkışlı if then else albümünden büyülü bir şarkı. anneke'nin sesiyle efsaneleşmiş, sözleriyle yıkan, piyano tınılarıyla bunaltan, ve son olarak keman eşliğindeki kapanışıyla ağlatan bir şarkıdır.
ne yapar, ne eder seneler sonra sizi yakalar, bulur gecenin bir saatinde. bir şekilde üzerine tıklattırıp crop seçeneğini işaretlettirir size. beyninizin karanlık bir köşesine bu şarkıyı bir takım anılarla, pişmanlıklarla kaydetmişseniz hedef insanı özlettirir, kafanızı duvarlara sürtüp kıvılcımlar çıkartma arzusunu körükler. hatta daha da ileri gidip, saate aldırmaksızın o insanı arattırabilir. büyük ihtimalle uykulu bir sesle açılacak olan telefonun "siktir git" nidasıyla kapanacağını bile bile, sadece özlenen sesin en tatlı halini bir dakikalığına duyabilmek adına yaptırır bunu.
sözleri;
the day you went away
you had to screw me over
i guess you didn't know
all the stuff you left me with
is way too much to handle
but i guess you don't care
you don't need to preach
you don't have to love me, all the time
whatever on earth possessed you
to make this bold decision
i guess you don't need me
while whispering those words
i cried like a baby
hoping you would care
you don't need to preach
you don't have to love me, all the time
you don't have to preach
all the time...
anneke "while whispering those words, i cried like a baby; hoping you would care" kısmında anıları canlandırıp ağlatmayı başaramazsa bile, keman solo şarkının son dakikasında ayakta kalmanıza izin vermeyecektir.
bu şarkının bir de 2004 yılında sleepy buildings albümündeki versiyonu vardır ki orijinalinin yanında oldukça sönük kalmaktadır. keman eksilmiş, yerini klavye efektleri (bunun başka bir adı olsa gerek) ve akustik gitar almıştır. derinliğini kaybetmesinin ötesinde anneke'nin sonunda "thank you" deyişi gıcık eder, delirtir, büyüyü bozar. son 18 saniyesi kesilip şarkıdan atılınca bu sorun ortadan kalkar.
ne yapar, ne eder seneler sonra sizi yakalar, bulur gecenin bir saatinde. bir şekilde üzerine tıklattırıp crop seçeneğini işaretlettirir size. beyninizin karanlık bir köşesine bu şarkıyı bir takım anılarla, pişmanlıklarla kaydetmişseniz hedef insanı özlettirir, kafanızı duvarlara sürtüp kıvılcımlar çıkartma arzusunu körükler. hatta daha da ileri gidip, saate aldırmaksızın o insanı arattırabilir. büyük ihtimalle uykulu bir sesle açılacak olan telefonun "siktir git" nidasıyla kapanacağını bile bile, sadece özlenen sesin en tatlı halini bir dakikalığına duyabilmek adına yaptırır bunu.
sözleri;
the day you went away
you had to screw me over
i guess you didn't know
all the stuff you left me with
is way too much to handle
but i guess you don't care
you don't need to preach
you don't have to love me, all the time
whatever on earth possessed you
to make this bold decision
i guess you don't need me
while whispering those words
i cried like a baby
hoping you would care
you don't need to preach
you don't have to love me, all the time
you don't have to preach
all the time...
anneke "while whispering those words, i cried like a baby; hoping you would care" kısmında anıları canlandırıp ağlatmayı başaramazsa bile, keman solo şarkının son dakikasında ayakta kalmanıza izin vermeyecektir.
bu şarkının bir de 2004 yılında sleepy buildings albümündeki versiyonu vardır ki orijinalinin yanında oldukça sönük kalmaktadır. keman eksilmiş, yerini klavye efektleri (bunun başka bir adı olsa gerek) ve akustik gitar almıştır. derinliğini kaybetmesinin ötesinde anneke'nin sonunda "thank you" deyişi gıcık eder, delirtir, büyüyü bozar. son 18 saniyesi kesilip şarkıdan atılınca bu sorun ortadan kalkar.