solti

itü'nün tek fakülte gazetesi ametist in genel koordinatör'lüğü görevini sürdüren okulu uzatmış petrolcü

ayıbalığı demek. ayrıntılı bilgi için lütfen (bkz: #399806 )

arkadaşları mezun olmuş, askerden dönmüş olduğu halde okulundan kopamamış, yer altı ve yer üstü alemlerinin kralı*, maden kantininin muhtarı, her daim karşısındakini güldürebilen, aynı zamanda dayı kişilik. ha bi de telefonu bebek ağlaması şeklinde çalar.

artık gönüllerin genel koordinatörü

olmayan durumları olmuş gibi yazabilen, hayal dünyası aşmış arı.

evet artık inanmıyorum, bu adam kendini yazıyor, vallahi bak!

robotik yaşamı özümsemiş kardeşim.

mühendis bey olmuştur son dersini vermesiyle

kapı-fobik sarı...

en büyük asker bizim askerlerden birtanesi daha vatan ondan hizmet bekliyor...

12.12.2005 sabahı askerlik görevini yapmak üzere denizliye gidecek ve askerliğin 11 piyade tugay komutanlığında bitli piyade olarak vatani görevini gerçekleştirecek birinci nesil ben.

(bkz: hoşça kal itüsözlük)

edit: dağıtım kurası sonucu denizli topçu taburu 2.bataryada hizmetine devam edecek olan ben.

kendisine buradan vatani görevinde başarılar ve bol şanslar dilediğim canım kardeşim.
(bkz: en büyük asker)

ben duruyordum yerimde sakin sakin. ‘gel’ dedi, duymamazlıktan geldim. elini uzattı, görmemezlikten geldim. korktum. ‘çok derin burası’ dedim. ‘ben buradayım’ dedi.
sonra;
derin merin hak getire! baktım ki, uçsuz bucaksız, görüp göreceğim en şahane manzaranın ortasındayız. git git manzara daha da güzelleşti. kâh düştük, kâh yorulduk ama dediği gibi buradan, yanımdan hiç ayrılmadı.
bir ara o’na fark ettirmeden açtım baktım lugata, acaba dedim ben mi yanılıyorum, şu kelimelere bir daha bakayım;
güvenin eş anlamı; şüphesiz.
yalnızlığın zıttı; aynen öyle.
sevginin yakını; ıııhhh, özü.
hayatın parçası; hayır efendim, bizzat kendisi.

nasıl hınzırca gülerek gönül çalar, görseniz uyuz olursunuz. olur olmadık zamanlarda mutluluk getiriyor etrafına; deli oluyorum. kocaman kahkahasını, gülen gözlerini meydanlara saldı mı sakının derim ben. bizim evin kapısından içeri de böyle girdi. evde adı gözleri gülen, sempatik çocuk olarak kaldı. sevdirdi bir çırpıda kendini. bahsettiğim meydanda benim için düelloya girilecek sandım, yanıldım. bırak düelloyu, ihtilalden sonra yeni bir rejim gelmiş gibi neredeyse kutlamalar yapılacaktı o’nun için. yalanım yok. kıskandım tabi, sindim bir köşeye.
şimdiyse meydanlarda bir coşku, bir tezahürat, bir çakırkeyiflik sormayın gitsin.

çok keyifli, deli dolu, süper arkadaş.