12.
depeche mode albümü köklere dönüşü müjdelemiş fanlarına.
ultradan beri en başarılı çalışmaları bence. martin goreun beste yükünü 3 şarkıya ismini katarak
dave gahan tekrar hafifletmiş. bu aslında son bi kaç albümdür gahan ve goreun arasının soğumasına neden olan süreç. daha önceki albümlerde tüm kontrolü elinde tutan gore bunu kısmen de olsa gahanla payşalırken rahatsızlık duymakta ve gahan ise ikinci solo albümünde gore olmadan da dm soundu yakalarımı kanıtlama hevesindeydi. ortaya çıkan sonuca gelecek olursak bu albüm ilk dinleyişte kafamda bir
blade runner atmosferi yarattı. karanlık, sentetik, depresif bir albüm. yer yer new age, gitarlar daha çok ise minimal ve syth tonlarının hakim olduğu albüme dave gahan eşsiz sesi ile baharatı katmış her zamanki gibi. her şarkının kendi güzelliği olsa da ilk single
wrong klibi, sözleri vb ile şimdiden efsane statüsüne ulaştı bile.
in chains,
in symphaty gibi sımsıkı şarkılar barındıran albüm çeşitli formatlarda müzik marketlerdeki yerini aldı. 14 mayıstaki 3. randevumuzu dave gahanın ani rahatsızlığı ile bi süreliğine ertelemek zorunda kalan depeche mode ileride iptal olan konserleri telafi edecektir.