söz verip tutmayan insan

mutlak surette hayatlarımızdan en az bir kere olsun geçmiş insandır. hoş; duruma göre bu kendimiz bile olabiliriz.

söz vermek; 2 kelime ve 9 harften oluşmaktadır sadece kimilerine göre... kocaman bir yanlış halbuki. söz verip tutulmaması, güven denilen o gitti mi biraz zor gelen duyguyu zedeler. bakış açısı değişir birden karşıdakine. adı konulamayan ve aynı zaman da yeri dolurulamayan birşeyler götürür beraberinde. bir dahada geri gelmezler zaten. diğer gidenler gibi..

söz vermek bir mecrubiyet değildir lakin, verildi mi, tutulmasını gerektirir...

(bkz: halbuki )

emin insan değildir.

ve bu nedenle de genellikle yalnızdır.

güven vermediği için pek çok kişinin de uzak durduğu insandır.

arkadaş,dost,sevgili,akraba kim olursa olsun allah belasını versindir tez elden.

canı sağ olsun amk

genellikle bütün eylemleri sözde olan insan. sözde söz vermeler. yarattığı laf kalabalığının içinde zaman içerisinde yalnızlaşıp arkadaş çevresinden atılmaya mahkum insan tipi.

şerefsizliktir ötesi yok.

güven kıran insandır.

yılın götü

yavşaktır

(bkz: gevşek)

(bkz: siyasetci)

bilinçli yapıyorsa yavşaktır. tutmayan değil de tutamayan konumundaysa haklı gerekçeleri olabilir, dinlemek gerek. fakat yine de tutamama durumundan dolayı söz vermekten kaçması gerekendir.

benim o ben. hele de kendime söz veriyorsam küllün yalan. kesin tutmam.

tuta tuta yorulmuştur belki.