sözde sanatçı

şahan gökbakar, gonca vuslateri, gökhan özoğuz ve fazıl say isimlerini gördüğümde serbest çağrışım olarak zihnimde canlanan ikili.

cerrahi tarikat mensubu, "atatürkçülerden oy alamazsın" der,
erdoğan kaşısında konserdeki konuşması esnasında el pençe duran piyanist kanaat önderi kesilir,
erdoğan kitlesinin yılmaz temsilcisi ivedik, yetmez ama evetci şahan zatışahanelerinin dönüşüne ümmet yetişemez,
hele hele ayaklı kültür abidesi vuslaterinin "günlerimin allah belasını versin" üslubu ile konuya yaklaşımı,

bunların hepsi işte, "erk"e zamanında teslimiyet göstermişlerin, dik duruş sergileyen biri karşısındaki, bilinçaltının tetiklediği acizliği temsil ediyor. sözdelik de tam olarak buradan geliyor. kendiniz de biliyorsunuz bir duruşunuz yok, kendisine kızamayınca insan işte kolaya kaçarak, mental linç kültürünün sembolü haline geliyor.

o kadar çok ki!
hangisini sayalım?

siyasi bir çapla sanatçı terimini tartışmak en incitmeden söylenebilecek şekilde kekremsi. bu adamlar daha ilkokuldan beri önlerine serilen sanat sanat için mi toplum için mi gibi absürd paradoksları bile aşabilmiş insanlar değil ki sanat ve sanatçı çerçevesinde bir şey diyebilsin. bu siyasilere uyup bir şeyler diyorsan sen de konudan oldukça uzaksın.

bunun dışında sanatçı zaten yaşamdaki, düzen içindeki mallığı olabildiğince ortaya koyabildiği sürece sanatçıdır zaten. yani evet, türkiye bu konuda sözde sanatçılarla dolu. ama bu ince gibi karakterlerin yorum yapıp yargı dağıtabileceği bir konu değil. dese ki, ulan içinizdekileri dökün cümle alem nasıl bir kapsayıcı cumhurbaşkanı olacağımı görsün. ama…xd.