tcdd

dört yıl boyunca istanbul-eskişehir arası gidip gelirken kullandığım kurum.

otobüslere göre daha rahat ve daha güvenli olduğu tamamen yalandır.

trükiye cumhuriyeti devlet ölüm yolları olarak değiştirilmesi gereken ismin kısaltması.

istanbul'dan van'a beni 42 saatte götüren kurum (thy 2 saat). van treninin yataklı kompartmanı feci tozludur.

her sene zarar açıklayan devlet kuruluşu.

internet üzerinden tren ve hat sormak ve rezervasyon yapmak gibi bir hizmeti de vardır. ama işe yaramamaktadır.

kimin nasıl rahat edeceği bilinmez ama elbetteki karayolundan daha güvenlidir. bu ülkede trafik kazalarında her gün insanlar ölüyorsa, ayda en az bir şehirlerarası otobüs yoldan çıkıyor, uçurumdan yuvarlanıyor ya da başka bir otobüse çarpıyorsa öte yandan demiryollarındaki oldukça az rastlanan ve geçtiğimiz sene içinde yaşanan bir kaza güney doğudaki mayınlı eylemler ise elbetteki daha güvenlidir. tren de uçak'tan da daha güvenlidir. çok nadiren bir aksaklık olur ama diğerlerinden de az beklenen bu aksaklık hepsinden büyük şaşkınlık yaratır. nitekim bu sebeptendir ki bir tren kazası olduğu zaman kimi bünyeler her gün trenler birbirine giriyor, yurdumda trenler ile etnik temzlik yapılıyor sanır. olur öyle arada, geçer.

az önce internet sitesinden bilet rezarvasyonu yapmaya çalışırken sıkça sorulan sorular butonuna bastığımda bir word dosyası kaydettiren, sorularımın cevabını bulacam diye sevinirken kaydettiğim word dosyasını açtığımda "bu sayfa yapım aşamasındadır" diyerek beni darmadağın eden kurum.

tek rakibi thy (bkz: 22 temmuz 2004 sakarya hızlı tren faciası)

osmanlı imparatorluğunda yapılan demiryolu uzunluğu 8000 kilometreye ulaşmış olup, birinci dünyâ harbi sonunda, 4000 kilometrekarelik kısım işgâl devletlerinin eline geçti. istiklâl harbi’nin başlaması ile anadolu hattının 926 kilometrelik, bağdat hattının 325 kilometrelik, izmir-kasaba hattının 223 kilometrelik kısmı eskişehir’de kurulan işletme genel müdürlüğünce yönetilmeye başlandı. cumhûriyet devrinde demiryolu yapımı için önce bir proje yapılarak çalışmalara başlandı. 1932’de samsun-sivas, 1927’de ankara-kayseri, 1930’da kayseri-sivas, 1931’de kütahya-balıkesir, 1933’te ulukışla-kayseri, 1935’te ırmak-filyos ve fevzipaşa-elazığ-diyarbakır demiryolu hatları işletmeye açıldı.

demiryolları ağına çeşitli zamanlarda malatya-çetinkaya, afyon-burdur, elazığ-muş-tatvan-elazığ-kurtalan- gaziantep-narlı hatları da eklendi ve millî demiryolları 10.993 kilometreye ulaşmış oldu (1993).
www.tcdd.gov.tr

(bkz: )

önceden nasıldı bilmiyorum ama artık internetten rezervasyon ve bilet satış işleminin tıkır tıkır gerçekleştiği kurum.ama maalesef restarantların özelleştirilmesiyle birlikte fiyatlar neredeyse %50 civarında artmıştır.bir şişe bira 5 ytl dir.en ucuz doyurucu yemek diyebileceğimiz tavuk şiş 6 ytl.

bu aralar ankara-istanbul arası trenleri 1 saatten aşağı rötar yapmayan kurum.hızlı tren çalışmalarından dolayı olduğunu söylüyorlar.ama ben hala tamamen ayrı bir hatta ilerleyen hızlı tren çalışmalarının eski hattın çalışmasını neden etkilediğini anlayamadım.

koç ve sabancı kardeşlerin bol bol otobüs ve lastik satmaları amacıyla devletimizin özel bir hassasiyet ve ilgiyle çağ dışı bıraktığı kurum.

devletin "hızlı tren" gibi çağdışı, kesinlikle demiryolu sistemini daha da işe yaramaz hale getirmek için başlattığı proje ile heba edilen kurum. bunun yanında eski rayları yenilemek gibi tamamen boş ve angarya işlerle yer yer meşgul edilmektedir. öte yandan vagon fabrikasını tam kapasite çalıştırmamak, yeni hatlara açmaya abanmamak ve kendi hızlı trenini tasarlayamamak gibi güzel icraatlar daolmuyor değil. hepsi bu akp'nin yüzünden...