tevazu

hoşgörü, alçakgönüllülük.

(bkz: mütevazı)

tevazu gösteren kişilere de tevazukâr denir.

irtif⒠kadr için lâzım tevâzu’ âdeme
şemsi gör kim sâyesin salmış ayaklar altına
hersekli arif hikmet

yani;
yükselmek için insanın tevazu sahibi olması gerekmektedir; güneşe bak, gölgesini –tevazu ile- ayaklar altına sermiş ve ne kadar yücedir kendisi…

"fazla tevazu da burjuvazi kibirinden olur."

gösterişizlik, hoşgörü. gerçi şu yaşadığımız dünyada bunu algılayan yada bu ruha sahip ne kadar kişi bulunur bilemem.

çok gereksiz davranış biçimi..

en takıldığım özelliklerden biri.konar göçer dünyada ç.şini bile yeri geldiğinde tutamayan insanoğlu neyine böbürlenir acaba?çürüyüp gidecek olan bedenine mi, yoksa asla yok olmayacak olan ama eskir diye kullanmaya korktuğu ruhuna mı? tevazu,insanın içinin ne kadar dolu ya da boş olduğunu anlama sebebim.

(bkz: başakların dik duranları içi boş olanlarıdır)

sahibi olduğunu sananların çok zaman yanıldıkları hadise.

"eskiden kendimi beğenirdim, şimdi o da yok, çok süper bir insan oldum"

fazlası riyadan bile beterdir.

neşv ü nema bulmaz düşmeyincek hâke nebat,
mütevazı olanı rahmet-i rahman büyütür

günümüz türkçesiyle:

bir bitki toprağa düşmedikçe gelişip büyüyemez.
mütevazî olanı rahman rahmetiyle büyütür.

kendi gezegenindeki üstünlüğünü dünya üzerinden değerlendirme durumu.

kibirin üzerine örtülmüş zarif bir şaldır.

---
pek iyi olmadı şarkı,
en iyisi gel 'ortaçgil' dinleyelim
---
budur.
* *

aşırısının kibir olduğunu duymuş olduğum.

kurtlar vadisi bölüm xx:
tevazu yapmaya çalışan polat övgüler karşısında:
-estağfurullah
*senden bi tane daha yoksa estağfurullah demiyeceksin, eyvallah diyeceksin.
-eyvallah.

demek ki neymiiş tevazunun da bokunu çıkarmayacakmışız.