töz

felsefede ana madde, gerçekten var olan, maddelerin niteliklerinin taşıyıcısı. ilk çağ filozofları kendisine arke de demektedir

cevher, öz, yetenek.

asıl varlıktır.
her şeyin var oluşu bakımından kendisine bağlı olduğu, fakat kendisinin var oluşu bakımından başka şeye ihtiyaç duymadığı nitelik, hede.

(bkz: baruch spinoza)

değişen durumlar ya da nitelenenlerden ayrı ve onlara karşı olarak kalıcı olanı ve nedeni başka bir şeye bağlı olmaksızın kendi kendine ve kendi kendisiyle varolanı belirten felsefi kavram.yani varoluşu için başka bir şeye ihtiyaç duymayan aksine başka şeylerin varoluşu onun varlığıyla anlam kazanan sey tözdür.
töz,spinoza felsefesinde merkezi konumdadır.

kök anlamında da kullanılmaktadır.

varlık,gerçekten var olan şey;niteliklerin ve belirlemelerin taşıyıcısı olan özne.

asıl, kök, menşe demektir. kök türklerin keçeden ve deriden tözler yaptıkları ve bunları iç yağıyla yağladıktan sonra sırıklara astıkları, yılın dört mevsiminde de kurban kestikleri bilinmektedir.
şamanizm'de her kamın kendisinin özel ruhları vardır, altaylı kamlar bu özel ruha "tös" (töz) derler. eski türklerin ve bugünkü altay türklerinin sırıklara asarak yaptıkları heykelciklere töz adını vermeleri, bunların ataların hatırası için yapıldığını göstermektedir. altaylılar bunlar hakkında "bu babamın tözü, bu anamın tözü" derler.

madenden veya başka malzemeden yapılmış çadır direklerine yada sancak başlarına takılan sembolik değeri olan küçük heykelcikler.

felsefeye göre var olmak için hiçbir şeye ihtiyaç duymayan asıl gerçekliktir. islam dinine göre töz allah'tır

tozdur.