uğur gürsoy

çizgi ve espri bakımından yiğit özgür'ü kendisine örnek almış, son sayılarda bu olayı iyice abartarak özgünlüğünden uzaklaşmış penguen dergisi çizeri.

geçen sayılardan birinde köşesi yiğit özgür'ün köşesiyle yan yana geldi. artık baruter'in "lan kendine gel olm bi bak aynısını çiziyosun" tadında bir uyarısı mıydı, uyarısıysa uğur ağabey yeterince uyarıldı mı bilemiyoruz.

bazen yiğit özgür'den daha öldürücü darbeleri olduğunu düşündüğüm penguen karikatürsiti. fıstık yeşili fon oluyo karelerinde. iştahım kabarıyo o vakit

çok laf dolandıran, kurmaya çalıştığı esprinin içinde yiğit'e benzeyeyim derken kaybolan, vasat altı bir çizer..

dünyanın en öküz çizimlerine rağmen yetkin gülmen'deki rahatlıktan ibaret kaliteye bile yaklaşamaz.

umut sarıkaya tarzı tespitleri olan fakat yiğit özgür tarzı diyaloglarla bu tespitleri okuyucuya aktaran karikatürist.

özellikle bu hafta ilk karikatürüyle yıllardır içimde olan ukteyi açığa çıkardı.uzun bir süre güldürdü şahsımı.

---spoiler---

(baba ve oğul tavan arasına açılan kapaktan kafalarını uzatmışlardır)
-film makinası ve eski beyzbol eldiveni şu kutunun içinde mi baba?
+abinin açıköğretim kitapları var onda,çık bak istersen dolaş.
-yok zaten turşu bidonlarını görünce anlamıştım skimden tavan arası olduğunu...ama yine de duralım biraz...

---spoiler---

kanımca son zamanların en iyi çizerlerinden. espri anlayışı ve diyaloglarını oldukça özgün buluyorum. dergide daha fazla yer bulabilse daha iyi olacak gibi.

bu hafta kendisini aşmış çizer.4 tane karikatürün hepsi mi birbirinden güzel olur. devam et devam diyoruz bağıra çağıra, yuvarlak kafalı karakterlerine kurban olak, kıçınla şöyle itele defolsun gülümser abigibiabla...

çizdiği yuvarlak koca kafalı tipi pek bi beğendiğim eski penguen şimdinin uykusuz çizeri.

köşesini ilk çizmeye başladığı zamankinin aksine özgün bir tarza kaymayı başarabildi ve kanımca penguen'in en kaliteli köşelerinden biri haline geldi. çizdiği durum komedilerinin hastasıyım. burayı muhtemelen okuyordur, selamlar.

diğer karikatüristlerden çok daha farklı bir havası var bu adamın. yiğit özgür'ü okurken yarılan veya umut sarıkaya'nın küçük hesaplar peşinde koşan tiplerini okurken sırıtan bünye, bu adama gelince kocaman bir gülümsemeyle okumaya devam eder. "bu da çizilir mi kardeşim, konu bile değil bu." denilebilecek ve herkesin bir diğerinden sakladığı hassas noktalarını inanılmaz naif bir anlatımla çiziyor uğur gürsoy. onun karakterleri uç noktalarda gezinmez, yolda yürürken sağımızdan solumuzdan geçer bunlar.

yerim ben o tombuk suratlıları...

çizdiği kocaman kafalar yüzünden kendisinin de aynı yuvarlak kocaman kafaya sahip olabileceğini düşündüğüm çizer.

umut sarıkaya tarzına daha yakın duran penguen çizeri. umutun askerlik döneminde dergiyi alma sebebim olmuştu.

penguen adli dergide seviyeli espri anlayisiyle kalite vaadeden takip edilesi cizer.

arka plan: kızılderili çadırları, gece vakti
a: arkadaşlar demin ateşin başında düşünürken aklıma geldi, ne kadar güzel bi kabileyiz biz
b:gerçekten yaa hiç ayrılmayalım hep böyle kalalım
c1:kalkın sarılacaz hadi
c2:(fısıldayarak) ay koca adam yakışıyo mu. töbe töbe
c1:(fısıldayarak) ne var ya alla alla

elinde ütü halıyı ütülerken bir yandan ağlayıp bir yandan da "benim niye haberim yok bunlardan" diyen adamı çizip beni gülmekten sıçırtmış çizer.