umutsuzlar

1971 yapımı film, yönetmen yılmaz güney, senaryo yılmaz güney, görüntü yönetmeni gani turanlı, müzik yalçın tura, yapımcı akün film irfan ünal, 102 dakika renkli,
oyuncular,
yılmaz güney-fırat
filiz akın-çiğdem
hayati hamzaoğlu-hayati
memduh ün-memduh
nihat ziyalan-nihat
kazım kartal-tahtabacak
tuncer necmioğlu-yaşar
mehmet büyükgüngör-mehmet
şükriye atav-fırat'ın annesi
ceyda karahan-ayşe

filmde geçen bir diyalog şöyledir :

fırat'ın(yılmaz güney) annesi(şükriye atav) ile olan konuşması,

fırat'ın anası:

yeter artık be oğlum, yeter! bırak artık kötülüğü, bütün ömrünü hapishane kapılarında çürüttün, yeter! her sabah gazetelere bakmaktan hasta oldum, hangi gazete yazacak öldüğünü, ben seni zalim kurşunlar parçalasın diye mi doğurdum, seni el alemin kötüsü olasın diye mi büyüttüm? yeter artık, yeter! bu yüreğim acılara dayanamıyor artık, bak, bak bunlara...bunları hep sizin için hazırladım(bebek patikleri)
ben senin ananım, anan, gününü görmeye hakkım yok mu? hep senin öldürüleceğini düşünerek mi yaşayacağım?

fırat :

anam, güzel anam, ben meraklımıyım ölüme? ben yaşamak istemezmiyim? nasıl büyüdük hatırlamaz mısın? donsuz, gömleksiz, babasız...acılar içinde, simit satarak, gazete satarak, gazoz satarak...sen el kapılarında çamaşır yıkarken, ben okullardan kaçıp ekmek parası peşinde koşarken be ana... hatırlamaz mısın geçmiş günlerdeki oğlunu? zayıf,kuru ve "umutsuz" sokak lambaları altında okumaya çalışırken babam hastane kapılarında ölmedi mi be ana? biz onun bunun uşağı olmamak için ölümleri göze almadık mı be ana? almadık mı?

fırat'ın anası :

aldın da n'oldu? kim seviyor seni? herkes korkuyor senden, herkes nefret ediyor senden, arkadaşların bile sevmiyor seni, ben bile...

fırat :

yeter ana,yeter!..

fırat'ın anası :

öldürsünler seni, parçalasınlar seni, sen adam olmayacaksın, sen adam olursan yüzüme tükürsünler, kabadayı fırat'mış, tüh senin kabadayılığına!

fırat :

yeter, yeter, yeter!

fırat'ın anası :

seni el mi öldürecek, seni el mi parçalayacak, seni ben öldüreceğim, ben parçalayacağım... ben, ben, ben...

anası tokatlıyor fırat'ı, fırat bir an bakıyor ve başını çeviriyor, duvara yaslıyor başını, ağlıyor, ana da ağlıyor ona sarılarak.

bu etkileyici sahne için,