ve gülümse şimdi bebeğim

emre aydın' ın afili yalnızlık albümünde 4. sırada bulunan parçası;

sakın ağlama , tanıdık yalnızlık , evvel allah tanıştık evvelden
kokunu bırakma, çok sevdim kokunu , bilemezsin al götür kokunu

çocuktun hep sen , elinde balonla ... engel miydim ben ? iğne miydim ?
bir bakmışım ki ben , elmalar düşmüş , tükenmişiz , kepenkler inmiş ...

ve uğraşmak anlamsız
yüzündeki yabancı
her geçen saniye bana daha yabancı .
ve böyle olmasın bildiğim gibi kal sen
her geçen saniye daha da zorlaşmasın
ve gülümse şimdi .......

haklıydın hep sen , acılar bedava , mecburduk hep uzaktan bakmaya
çok yorgunum ben , eski bir saat gibi ... hırpalandım ıstanbul gibi ..

bebeğim ...

oyunun en güzel yerinde zil çalınca üzülürdük ya ... öyleyim .

afili yalnızlık albümünün en dikkat çekici parçalarından biri.sözler müzikle birleşince çok melankolik bir hale bürünüyor.söz-müzik emre aydına ait tabi.

çok buruyo insanı, bu kadarını beklemiyordum emre aydın'dan, helal olsun. arkada çalan çocuksu melodi güçlendirmiş şarkıyı. yoksa herhangi biri hönküre hönküre söyleseydi "voaa çok iyi yaaaaa" derdik de bu tada varamazdık. sağol varol emre aydın. kendini tekrar tekrar dinlettiren bi şarkı bu.

emre aydın ın aşmış şarkılarından biri.bu adam tam yetenek yahu nerdesin be güzelim

melankolik melodisiyle kendini tekrar tekrar dinleten,hüzünlendiren bir emre aydın şarkısı.yalnız şarkıdaki "bebeğim" telaffuzu kulağa çok hoş gelmiyor, en azından benimkine gelmedi.

ve gülümse şimdi (bebeğim)

sakın ağlama , tanıdık yalnızlık , evvel allah tanıştık evvelden
kokunu bırakma, çok sevdim kokunu , bilemezsin götür kokunu

çocuktun hep sen , elinde balonla ... engel miydim ben ? i̇ğne miydim ?
bir bakmışım ki ben , elmalar düşmüş , tükenmişiz , kepenkler inmiş ...

ve uğraşmak anlamsız
yüzündeki yabancı
her geçen saniye bana daha yabancı .
ve böyle olmasın bildiğim gibi kalsan
her geçen saniye daha da zorlaşmasın
ve gülümse şimdi .......

haklıydın hep sen , acılar bedava , mecburduk hep uzaktan bakmaya
çok yorgunum ben , eski bir saat gibi ... hırpalandım istanbul gibi ..

bebeğim ...

oyunun en güzel yerinde zil çalınca üzülürdük ya ... öyleyim .

şeklinde sözlere sahip, olağanüstü emre aydın şarkısı.

onun kokusu,şirin çocuklukları,sizi hep birşeylerin önüne engel olarak görmesi, oyunu bozanın siz olması,dagıttığımız elmalar, kırılan kalp parçaları,en sevdiğinizin artık bir yabancı olması,onun eski halini özlemek ve kal diyememek,herseye ragmen onun mutluluğunu istemek,aşkın degil mantıgın galip gelmesi, kimin haklı oldugunun degil acının tek gercek oldugu,imkansızlık ve istanbul gibi yorgun olmak kırgın olmak ama içinde saklamak,yarım kalmışlığın ağızda bıraktığı o tad.. daha nasıl anlatılabilir ki...

"...ve gülümse çimdiihhh!.."

(bkz: emre aydın ç ve s leri)

be-be-ğim kısmı insanı çok uysallaştırıyor,bir anda binlerce parçaya ayrılmış gibi hissettiriyor.

emre aydının telafuz sıkıntısının had safhada dikkat çektiği bir parça olmasına rağmen güzel.. o değil de teoman söyleseymiş parça tam patlarmış diyorum ben

ilk dinlediğimde teoman mı lan bu dediğim ama sonra ş'ler ç'ler işin içine girince ' heaaa emreymiş'' dediğim güzel şarkı.. bu kadar güzel bebeğim denir mi ama yaaa

bir başka emre aydın işkencesi.
ayrıca (bkz: pantolonunu çok sevdim çıkar onu bebeğim)

emre aydının klip çekemediği şarkıdır. ve iki albümünün en beğendiğim şarkısıdır.

sonunda söylediği "oyunun en güzel yerinde zil çalınca üzülürdük ya...öyleyim." kısmı çok hoş geliyor bana nedense.

bir 'belki bir gün özlersin' değil.