veda

deniz arcakın son albümündeki çok hoş bir şarkı,sözleri oldukça anlamlı olmakla birlikte ayrılık esnasında insanın duygularını dile getirecek güzel bir şarkıdır.marş olarak benimsenebilir ama uygulanamaz çoğu zamen

yenildim, gittin
ansızın bitirdin
bir heves uğruna
sen seni benden ettin

yalvarmam asla, bağlanmam asla
bitsin artık, bu son veda
yalvarmam asla, bağlanmam asla
bitti diyorsan bitsin
elveda

konuş , konuş sevdiğim
yüreğinin şarkısınıi söyle bana
gece karanlık
yıldızlar bulutların arkasında yitip gitmiş
rüzgar iç çekiyor yaprakların arasında
bırak çözeyim saçlarını
kulaklarımı göğsüne bastırayım
ve orda
o tatlı yalnızlıkta
gözlerimi kapatıp
kalbinin hırıltılarını dinleyim
yüzüne hiç bakmadan
“bende bakamam
dayanamam gözlerine
tut elerimi
bu aşk böyle bitmemeli
ne olur gitme
böyle sensiz çaresiz bırakma beni”
soylediklerin bitince
sessiz oturalım
hic kımıldamadan
yalnız ağzçlar fısıldansın karanlıkta
ve öylece bitsin gece
birbirimizin gozlerine bakıp
ayrı,ayrı yollara gidelim
konuş,konuş sevdiğim
yüreğinin şarkısını söyle bana
“kim bırakmış ki kim bırakmış seni söyle
tut ellerimi
gitme aşkım gitme böyle
ne olur gitme
böyle sensiz çaresiz bırakma beni”
güller duruyordu gecenin icçnde
sarı güller
ne olur koparma dedim
o kadar guzel duruyorlar ki orda
ah dedim bizde birlikte güzeldik
ve koparıp gülleri
bıraktın ellerime
(bkz: kenan ışık)

2004 tarihli yansımalar'ın "pervane" adlı albümünden bir parça...

her şey yolunda albümünden bir ezginin günlüğü parçası.

sözleri de şöyle:

her hatıran içimde gizli gizli yanacak.
seni ruhum inan ki, herkesten kıskanacak...
seninle, ömrümün, geçti en güzel çağı,
ey, güzellik ilinin sevgi taşan bucağı!

yakınlar uzak oldu, daha etmeden veda
hasretin şarabını içtim doya doya..
çıkıyorum, belki de dönüşü yok bir yola;
ayrılık acısını içimde duya duya..


ayrılık geldi çattı, en sonunda gördün mü?
ayrılırken sadece: vah, deyip gideceğim!
merak etme, seninle geçirdiğim bir ömrü,
yine senin koynunda külleyip gideceğim...

yakınlar uzak oldu, daha etmeden veda
hasretin şarabını içtim doya doya..
çıkıyorum, belki de dönüşü yok bir yola;
ayrılık acısını içimde duya duya..

hintçe bilgi anlamına gelen kelime. özellikle bakınız:
(bkz: vedalar)

ayrılırken birbirine selam ve esenlik dileme anlamındaki kelimedir.hüzünlü olanıysa elvedadır.

"niçin dönüp baktın tanrının gazabını çeken şehre?" diye karısına öfkeyle bağırdı lut. "neden baktın neyi geride bıraktığına? söylesene, insan terk ettiği şeye neden dönüp bakar son bir defa?" ama karısının taşlaşmış dudakları cevap veremedi bu zor sorulara.
(bkz: mahrem)
(bkz: elif şafak)
(bkz: nazar sözlüğü)

(bkz: veda şiiri)

(bkz: bir veda havası)

zamanından sonra gelen vedalar hep daha çok can yakar.. bir veda ne kadar geç gelirse o kadar vurucu olur.. her an daha çok bağlanırsın, her saniye daha çok istersin onu yanında, bedenin onsuzluğa gitgide daha az dayanır olur..

yüreğimin yorgunluğunu bırakıyorum
içimde ki kor ile
veda türküleri çınlıyor kulaklarımda
ardından bir de mağrur bakışların
bir başıma kalıyorum kayıp kentte
üşüyorum,ağlıyorum,eriyorum
sensiz geçen her gece
dar geliyor artık
yürüdüğümüz yollar
papatyasını kokladığımız yıldız
semtin her köşesi ayrı bir ızdırap
bir veda şiiri yazıyorum
yalnızlık rahlesinde
bir tek seni yazıyor kalem
bir de silemedğimiz alın yazısı

cem köksal'ın son albümü siyah beyaz masallar'ın 9. şarkısıdır kendileri

bir savaş çıkmış
şövalye hazır yola
prenses çok üzgün
duruyor ayakta

güzel bir akşamüstü
bu son veda
ufukta güldü yüzü
ama son defa

derken bir haberci
yorgun atıyla
elinde bir tek kağıt
prenses huzurunda

tek yaprak yere düştü
bu son veda
güzel prenses hayata küstü
aşka elveda

güzel bir akşamüstü
son veda
ufukta güldü yüzü
ama son defa

tek yaprak yere düştü
son veda
güzel prenses hayata küstü

beyaz tüller adımlarına büyük,
bir gidiş, bir dönüşe bedel mi..
burktum yine bazenlerini,
akan giden yine veda mı...

...

yakup kadri karaosmanoğlu nun piyesidir.eserin türk kadınını yabancı kadınlardan meziyetli gören bir bakış açısı vardır.

3 sene boyunca herşeyini paylaştığın kardeşlerinin ardından, onlar yurda dönerken, senin, evinden onbinlerce kilometre uzakta, giden otobüslerin ardından bakakalmandır. "ağlasam m mı?" dersin kendine, erkekliğine yediremezsin. kardeşlerin, canların gider, sen bakakalır, ağlayamazsın. tek bir dokunuşa koyuverirsin kendini... tesellileri elinin tersiyle ittirirsin.... bilirsin... bir cümle onurunda açılan yarayı dağlar...

erkekler de ağlar...