bugün yaşadığım bir olay. sanırım bunu asla unutmayacam. evet anılarımda yer edecek bir olay oldu. ama keşke hatırladıkça mutlu olacağım bir olay olsaydı.
sanırım artık ruhsuzlaşmanın, boşluğa odaklanmanın dozunu biraz fazla kaçırdım. olay şöyle gelişti:
ellerinde kameralar, mikrofonlar olan 3-4 temiz yüzlü arkadaş kapının önüne geldi. bulunduğum şehrin belediyesi için bir belgesel hazırlamaktaymışlar. kapıda güvenlikle bir şeyler konuşuyorlardı ve ben de yanlarına gittim.
açıklama yapması için karşısına geçtim ve güzel çocuk bana oldukça kibar bir şekilde durumu özetlemeye başladı. ancak çok geçmeden ben gene daldım gittim. hani olur ya "keşke olmasam ben" ruh hali. ölü balık gibi bakarsınız etrafınıza. işte öyle kayboldum gittim.
tam bu noktada beni irken o hareketi yaptı çocuk. benimle işaret diliyle konuşmaya başladı. sarsılarak kendime geldim. lütfen konuşarak devam edin dedim. ama 3-5 saniye sonra gözleirm doldu, kendime acıdım.
sağır sanılacak kadar duymayan bir ifadeyi yüzüme yapıştıran herkesi ve her şeyi allaha havale ediyorum.
sanırım artık ruhsuzlaşmanın, boşluğa odaklanmanın dozunu biraz fazla kaçırdım. olay şöyle gelişti:
ellerinde kameralar, mikrofonlar olan 3-4 temiz yüzlü arkadaş kapının önüne geldi. bulunduğum şehrin belediyesi için bir belgesel hazırlamaktaymışlar. kapıda güvenlikle bir şeyler konuşuyorlardı ve ben de yanlarına gittim.
açıklama yapması için karşısına geçtim ve güzel çocuk bana oldukça kibar bir şekilde durumu özetlemeye başladı. ancak çok geçmeden ben gene daldım gittim. hani olur ya "keşke olmasam ben" ruh hali. ölü balık gibi bakarsınız etrafınıza. işte öyle kayboldum gittim.
tam bu noktada beni irken o hareketi yaptı çocuk. benimle işaret diliyle konuşmaya başladı. sarsılarak kendime geldim. lütfen konuşarak devam edin dedim. ama 3-5 saniye sonra gözleirm doldu, kendime acıdım.
sağır sanılacak kadar duymayan bir ifadeyi yüzüme yapıştıran herkesi ve her şeyi allaha havale ediyorum.
