yazarların en çok nefret ettiği ses

konuşmak dışında ağız ile çıkarılan her türlü sesler.

(bkz: oğuzhan koç )
(bkz: tuğçe kandemir )
bunları kafede falan duyunca kulaklarım kanıyor.

eskiden kara tahtalar olurdu ya okullarda
çıkar ruh hastasının biri tırnağı ile sürter, tiz incecik tüyleri diken diken eden bir ses çıkarırdı, o sesin verdiği rahatsızlıkla haz duyardı
benim için o sestir

i̇çinde dırdır olan her canlının sesi.
buna anam da dahil. keşke dırdır yapan bütün insanlar bir yerde toplansa da biz de rahat etsek.

yemek yerken karşımdakinin ağız şapırdatması. çatalı, kaşığı ağzına vurasım geliyor.

(bkz: sabahın köründe alt kattan gelen matkap sesi)

su içerken çıkarılan gluk gluk sesi.

zurna

yemek yedikten sonra dişlerin arasında kalanları çıkarmak için yapılan "snıf,snıf" sesi. ağzının ortasına tavayla vurulasıdır.